Proces reformingu parowego wodoru obejmuje głównie cztery etapy: wstępną obróbkę gazu surowego, reforming parowy gazu ziemnego, konwersję tlenku węgla, oczyszczanie wodoru.
Pierwszym etapem jest wstępna obróbka surowca, która odnosi się głównie do odsiarczania gazu surowego. W rzeczywistym procesie zazwyczaj wykorzystuje się tlenek cynku z serii uwodornienia kobaltu i molibdenu jako odsiarczacz w celu przekształcenia siarki organicznej w gazie ziemnym w siarkę nieorganiczną, a następnie jej usunięcia.
Drugi etap to reforming parowy gazu ziemnego, w którym w reformerze wykorzystuje się katalizator niklowy w celu przekształcenia alkanów zawartych w gazie ziemnym w gaz wsadowy, którego głównymi składnikami są tlenek węgla i wodór.
Trzecim krokiem jest zmiana tlenku węgla. Reaguje z parą wodną w obecności katalizatora, wytwarzając w ten sposób wodór i dwutlenek węgla oraz uzyskując gaz zmianowy składający się głównie z wodoru i dwutlenku węgla.
Ostatnim krokiem jest oczyszczenie wodoru. Obecnie najczęściej stosowanym systemem oczyszczania wodoru jest system separacji metodą adsorpcji zmiennociśnieniowej (PSA). System ten charakteryzuje się niskim zużyciem energii, prostym procesem i wysoką czystością wodoru.
Parametry techniczne produkcji wodoru z gazu ziemnego
1. Produkcja wodoru z gazu ziemnego ma zalety dużej skali produkcji wodoru i dojrzałej technologii i jest obecnie głównym źródłem wodoru.
2. Jednostka wytwarzania wodoru z gazu ziemnego charakteryzuje się wysokim stopniem integracji, wysoką automatyzacją i łatwością obsługi.
3. Produkcja wodoru metodą reformingu parowego jest tania w eksploatacji i krótkim okresie rekonwalescencji.
4. Zakład produkcji wodoru TCWY Zmniejszone zużycie paliwa i emisja spalin dzięki dopalaniu gazem desorbowanym PSA.